ஆத்திகன் vs நாத்திகன்

இளமையில் எனது தந்தையும் நாத்திகர்தான். ஆதலால் நானும் நாத்திகன்தான். ஆனால் இப்பொழுது நான் யார் என்று உறுதியாகச் சொல்ல வேண்டுமென்றால் முழுவதையும் ஒருமுறை படித்துவிட்டு நீங்களே முடிவு பன்னுங்கள்.
குரங்கிலிருந்து வந்த மனித இனத்தின் பரிணாமம் சுமார் ஒரு மில்லியன் வருடங்களுக்கு மேலானது. குரங்கிலிருந்து தான் மனிதன் வந்தான் என்பதற்கு நிறையவே ஆதாரங்கள் உள்ளது அதில் சந்தேகம் வேண்டாம்.
தனி மனிதனது பரினாமம் அல்லது வளர்ச்சி என்பது அவனது அதிக பட்ச ஆயுள்காலாமாகிய 100 வருடங்களுக் குட்பட்டது. இதில் கடந்த காலங்களில் பெரிதும் மாற்றமில்லை. மனிதனது ஆயுளை இன்றைய காலத்திற்கு தகுந்தவாறு பல பருவங்களாக பிரிக்கலாம்.
குழந்தைப் பருவம்................................0 ---1வருடம்
(அறியாப் பருவம்)மழலைப்பருவம்.................1----5வருடம்
(நாத்திகப் பருவம்)பள்ளிப்பருவம்..................5---20 வருடம்
(சமூகப்பருவம்)வாலிபப்பருவம்............... 20---40 வருடம்
(ஆத்திகப்பருவம்)வயோதிகப்பருவம்...............40---60 வருடம்
முதுகிழப் பருவம்................................60---100 வருடம்
பருவங்களை ஆராய்ந்து பார்க்கும் போது மாற்றங்கள் என்பது தொடர்ந்து முன்னேற்றப் பாதையில் நிகழ்ந்து கொண்டிருப்பது நன்கு தெரியும். ஆகவே அறிவும், உடலியல் மாற்றமும் அந்தந்த பருவத்திற் கேற்றவாறு பரிணமிப்பதைத்தான் சரியான வளர்ச்சி என்கிறோம். ஆனால் மனதில் ஏற்படும் மாற்றங்களால் பருவ மாற்றங்களில் சில வித்தியாசம் ஏற்படுவது உண்டு.
மேலே குறிபிட்டுள்ள பருவங்களில் பள்ளிப்பருவத்தை நாத்திகப் பருவம் என்று கூறுவதில் தவறு ஏதும் இல்லை எனச் சொல்லலாம்.
இந்தப் பருவத்தில் தான் மனிதன் கேட்கத் தெரிந்த, கேட்ககூடாத கேள்வி எல்லாம் கேட்டு பெற்றோரையும், மற்றவரையும் சிலசமயங்களில் இக்கட்டான சூழ்நிலைகளில் கூட நிறுத்துவர். அந்த கேள்விகளில் சில கீழ்கண்டவாறு இருக்கலாம்.

நான் எங்கிருந்து வந்தேன்? ஏன் பிறந்தேன்? எப்படி பிறந்தேன்? அப்பா என்றால் யார் ? அம்மா என்றால் யார்?
கடவுள் யார்? எங்கிருக்கிறார்? ஏன் கும்பிடவேண்டும்?கடவுளைக்காட்டுங்கள்
செத்துப் போறது என்றால் என்ன? செத்து எங்கே போகிறார்கள்?
அப்பா நீ எப்ப செத்துப் போவாய்?
சிலர் வசதியாக, சிலர் ஆரோக்கியமாக, சிலர் ஊனமாக, சிலர் பிச்சைக்காரராக ஏன் இருக்கிறார்கள்?
பாவம் என்றால் என்ன?புண்ணியம் என்றால் என்ன? கடவுள் இருக்கிறாரா? எங்கு இருக்கிறார்?
இந்த மாதிரி வரையறுக்க முடியாத புதுமைகள், சமயத்தில் கோமாளித்தனம், நிறைந்த கேள்விகளாக இருக்கும்.

அவற்றில் மேற்கூறியவைகள் தான் கேட்கப் படுகின்ற கேள்விகளில் முக்கியமானவை ஆகிவிடுகின்றன. இந்தப் பருவத்தில் கேட்கப்பட்ட கேள்விகள் எல்லாவற்றிற்கும் சரியான பதில் கிடைக்கிறதா என்பது வேறு விஷயம். ஏனென்றால் சிலருக்கு முதுகிழப் பருவத்தில் கூட பதில் கிடைக்கவில்லை. இப் பருவத்தை கடந்த முதியோர்கள் எல்லோரும் இப்பொழுதும் கூட ஒருவர்க்கொருவர் முரண்பாடான பதிலையே தான் கூறுகிறார்கள். சிறந்த கல்விமான்கள், அறிவியலார்கள் கூட இந்தக் கேள்விகளுக்கான பதிலில் வேறுபாடு கொள்வார்கள்.

நாத்திகர்கள் பெரிதும் நம்பும் பௌதிகவியலார்களும் அறுதியிட்டு கூறுவதில்லை. ஏன் அவர்கள் நம்பும் பௌதிகமும் சில விஷயங்களில் முட்டுச் சந்தில் நின்றுகொண்டு இன்னும் தெளிவான பதிலைக் கூற முடியாமல் முழி பிதுங்கி நிற்கிறது.

கேள்விக்கான பதில்கள் அவரவர் மனநிலைக்கு ஏற்றவாறு ஆராயப்பட்டு ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறது. தேடலும் விரிவாகிறது. பதில்கள் சில சமயங்களில் புதுப்பிக்கப் படுகிறது. பெரும்பாலோருக்கு கல்வி மற்றும் அனுபவத்தின் மூலம் பதில்கள் கிடைக்கிறது. சோதனை செய்து ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்ட பிறரது அனுபவங்களாகிய கல்வியும் இங்கு கைகொடுப்பதற்கு பதில் மேலும் குழப்புகிறது.. அது மட்டுமில்லாமல் இது ஒரு என்றும் தீர்க்கப் படமுடியாத பிரச்னையாக பல்லாயிரம் வருடங்களாக இருக்கிறது.

கல்வியறிவில்லா பாமரர்களிடையேயும், அறிவியல் வித்தகர்களிடையேயும் ஆத்திகம், நாத்திகம் பேசும் இருபாலரும் உண்டு. ஆகவே நாத்திகம் பேசுபவர்கள் மட்டும் பகுத்தறிவு வாதி எனச் சொல்வதும் நகைப்புக்கு இடமானது. இதிலிருந்து ஒருவிஷயம் தெளிவாகிறது இன்னும் முடிவுக்கு வராத, வரமுடியாத விஷயம் இது என்று.

சராசரி மனிதன், வாலிபப் பருவம் அதாவது சமூகப் பருவமெட்டும் போது அதாவது பெரும்பாலும் வாழ்க்கையை தொடங்கும் போது கேள்வி கேட்பதை நிறுத்திக்கொள்கிறான். கிடைத்த அனுபவங்களை கொண்டு வாழ்ந்து பார்க்கத் தொடங்குகிறான். பதில் கிடைக்காத கேள்விகள் ஒதுக்கி வைக்கப்படுகிறது.

சோம்பேறிகளுக்கு கேள்விகள் இருக்கும் பதில் கிடைக்காது பதிலில் ஆர்வமும் இருக்காது.. முட்டாள்களுக்கு கேள்விகளே இருக்காது , பதிலைப் பற்றிய அக்கறையும் இருக்காது. ஆனால் முட்டாள்களும், சோம்பேறிகளும் பருவம் மாறினாலும் கேள்விகளை ஒதுக்கி வைக்காமல் தொடர்ந்து கேட்டுக்கொண்டே இருப்பார்கள் . ஆனால் புத்திசாலியோ பதில் கிடைக்காத கேள்விகளை ஒதுக்கி வைத்து மனதுக்குள் ஆராய்வார்கள், சரியான பதில் கிடைக்கும் வரை அமைதி காப்பார்கள்.

ஒரு ஐந்து வயதுச் சிறுவன் தன் தந்தையைப் பார்த்து அப்பா நீ எப்பொழுது சாவாய்? என்றுகேட்டால் தந்தை சிரித்துக் கொண்டே பதில் கூறலாம். இதே கேள்வியை பருவம் மாறிகேட்டால் விபரீதமாய் போய்விடும்.

இருபத்திஐந்து வயதில் ஒருவன் தன் தந்தையைப் பார்த்து இக்கேள்வியை கேட்டால் தந்தை சிரித்துக் கொண்டே பதில் கூறமுடியாது, சிந்தித்துத் தான் பதில் சோல்லவேண்டும்.
இந்த வயதில் இரண்டு விதமான பேர்தான் இக்கேள்வியைக் கேட்கமுடியும்.

1)மூளை வளர்ச்சியற்ற உடம்பால் வளர்ந்த இருபத்திஐந்து வயது இளைஞன் கேட்கலாம். தந்தை விதியை நொந்துகொண்டு சிரித்துக் கொள்ளலாம் அல்லது அழுது கொள்ளலாம்.

2)தந்தையின் உடமைகளையும் சொத்துக்களையும் முழுவதுமாக தானே அனுபவிக்க துடிக்கும் கொடூர எண்ணம் கொண்ட மகன் கேட்கலாம். இப்பொழுது தந்தை தனது உயிரைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும். ஒன்று உயிரை விடவேண்டும் அல்லது சொத்துக்களையும் உடமைகளையும் துறக்க வேண்டும்.

கேள்வி ஒன்றுதான். ஆனால் கேட்கப்படும் பருவம் மாறும் போது அர்த்தம் மாறி விபரீதமாகி விடுகிறது.

நாற்பது வயதுக்கு மேல் பகுத்தறிவுவாதி என்று சொல்லிக் கொண்டு தீவிர நாத்திகம் பேசுபவர்களைக் கண்டால் எனக்கு ஏனோ மூளை வளர்ச்சியற்ற இந்த மாதிரி இளைஞன் தான் நினைவுக்கு வருகிறான் .

அது போன்று நாத்திகப் பருவத்தில் (பள்ளிப்பருவம்) நாத்திகம் பேசவில்லை என்றாலும் ஒருவனது மூளையைப் பற்றிய சந்தேகம் வரத்தான் செய்யும். நாத்திகம் என்பது மனித வாழ்க்கையில் ஆனோ,பெண்னோ இருவருக்கும் ஒரு பருவம்தான். ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் அந்தப்பருவம் கண்டிப்பாக வரவேண்டும். அந்தப் பருவத்தை கடந்து வந்தால் தான் மனிதன். ஆனால் அங்கேயே நின்றுவிட்டால் மூளை வளர்ச்சியற்றவன் தான். முறையாகப் பருவங்களை கடந்தால் தான் மனிதன். ஒரே எட்டில் 2,3 பருவங்களைத் தாண்டினாலும் பிஞ்சிலே பழுத்த கதையாகி விடும்.

குழந்தைகள் மழலை பேசினால் ரசிக்கலாம் ரசிக்கவேண்டும். ஏனென்றால் மழலை கேளாதவருக்குத் தான் யாழோ குழலோ இனிதாக இருக்கும் என்று வள்ளுவர் சொல்லியுள்ளார். ஆனால் வளர்ந்த மனிதன் மழலை பேசினால் அவனுக்கு உளறுவாயன் அல்லது ஊமையன் என்றுதான் பெயர்.

யார் நாத்திகன்?

கடவுளை நம்பாமல் கோவிலைப் பூட்டி வைப்பவன்.
கடவுளை நம்பாமல் மருத்துவமனைக்கு செல்பவர்கள்
கடவுளை நம்பாமல் சோதிடம் பார்ப்பவர்கள்
கடவுளை நம்பாமல் மூன்று வேளையும் சாப்பிடுபவர்கள்.
கடவுளை நம்பாமல் கடினமாக உழைப்பவர்கள்

இப்படி ஆராய்ந்தால் உலகத்தில் எல்லோருமே நாத்திகர்கள்தான், கடவுள் நம்பிக்கை யற்றவர்கள் தான். அல்லது கடவுளை வேறு மாதிரி நினைக்கத் தொடங்கி விட்டனர் அல்லது கடவுளைப் பற்றி தெளிவடைந்துள்ளனர். இவர்கள் எல்லோருக்கும் தெரியும், கும்பிட்டவுடன் கடவுள் நேரில் வந்து பதில் சொல்லமாட்டார் என்று, ஏனென்றால் எந்த பக்தரும் நான் கடவுளை நேரில் வரவழைக்கிறேன் என்று இது வரை சவால் விட்டதில்லை. கடவுளைப் பற்றிய வரையறையும் (definitions) ஒவ்வொரு நாளும் மாறிக் கொண்டே இருக்கிறது.

இராமகிருஷ்ண பரமஹம்சர் விவேகானந்தருக்கு கடவுளை காட்டுகிறேன் என்றார், விவேகானந்தரும் பார்த்தார் அல்லது உணர்ந்து கொண்டேன் என்று சொன்னார் .இங்கு கடவுள் என்பது தனிநபர் மனநிலை சம்பந்தப்பட்டதாகி விடுகிறது. சராசரி மனிதன் தன் அன்றாட காரியங்கள் எதற்கும் கடவுளை நம்புவதில்லை என்பது கண்கூடு. ஆகவே அவனும் நாத்திகன் தான்.

இதற்குத்தான் சொல்வார்கள் ” மசூதிக்குள் செல்லும் முன் ஒட்டகத்தை கட்டி வைத்துவிட்டு செல்” என்றும் ”கோவிலுக்கு செல்லுமுன் செருப்பை பத்திரப் படுத்து” என்றும். ஆகவே உலகத்தில் நூற்றுக்கு நூறு சதவீத மக்கள் நாத்திகர்கள் தான். ஆனால் இந்த உளுத்துப்போன நாத்திக வாதத்தால் கால விரயமும், சமூக ஒழுக்கக் கேடும் தான் மிச்சம் என்பது இந்த சமூகத்திற்கு நன்றாகத் தெரிந்திருக்கிறது. இதை அறியாமல் சிலர் நாத்திகத்தை இவர்கள் தான் (Reinventing the wheel) சக்கரத்தை புதிதாக கண்டுபிடித்த அறிவாளிகள் போல் மேடையில் பேசும் போதும், எழுதும் போதும் சிரிப்புத் தான் வருகிறது.

மனிதர்களின் சிறு வயதில் நேர்மையை விதைத்து, அதன் மூலம் ஒழுக்கத்தை வளர்ப்பதற்கும், கேளிக்கை, திருவிழாக்களுக்கும் தான் இன்றைய மனிதன் கடவுளை பயன் படுத்துகிறார்கள் என்ற உன்மை புரியாமல் இவர்கள் ரொம்ப சீரியஸா பேசுவதைப் பார்க்கும் போது இவர்களின் பேதைமை புரியும். உலகத்திலே இதற்கு ஒரு கட்சி வைத்திருப்பவன் தமிழனைத் தவிர வேறு யாரும் இருக்க மாட்டான். இந்துமத நாத்திக வாதிகள் என்ற போர்வையில் பிறமதத்தவர், இந்துமதத்தை ஒழிக்க நாத்திகவாதிகள் என்று சொல்லிக் கொள்கிறார்கள் அல்லது நாத்திகம் பேசுபவர்களை ஆதரிக்கிறார்கள்.

நாத்திகர்களின் சதவீதம் சுதந்திர மக்களாட்சித் தத்துவத்தில் என்றுமே 5 சதவீதத்திற்கு மேல் செல்வதற்கு வழியும் வாய்ப்பும் இல்லை. அதிலும் அந்த ஐந்து சதவீதத்தில் 90 சதவீதம் 15 லிருந்து 20 வயதுடை யோரின் ஆர்வக் கோளாறும் அறிவுப் பசியும்தான் காரணம். அதனால் தான் மதவாத அடிப்படை அரசுகள் எளிதாக நாத்திகத்தை ஒழித்துக் கட்டி விடுகிறார்கள். இதனால்தான் இந்தப் பகுத்தறிவு வாதிகள் அரசியலுக்கு வர முடியவில்லை. ஆனாலும் தமிழ்நாட்டில் வந்ததற்கு காரணம் அண்ணாவின் ”ஒன்றே குலம் ஒருவனே தேவன்” என்ற பசப்பு வார்த்தையும் அதற்கு எம்.ஜிஆர் கொடுத்த திரையுலக அழுத்தமுமே காரணம் ஆகும். இஸ்லாமிய நாடுகளில் நாத்திகம் பேசமுடியாது, கிடையாது.ஏனென்றால் அங்கு அது தேசத் துரோகம்

எனக்குத் தெரிந்தவர்களில் தீவிர நாத்திகர்கள் உட்பட 99 சதவீதத்தினர் அதாவது பகுத்தறிவு வாதிகள் கூட ஒரு காலகட்டத்தில் நாத்திக வாதத்தை நழுவ விட்டு சமூகச் சடங்குகளுக்குள் தங்களை ஈடுபடுத்திக் கொள்கிறார்கள். சமூகப் பொறுப்புள்ளவர்கள் யாரும் நாத்திகர்களாக இருக்கமாட்டார்கள். அப்படியே இருந்தாலும் ஆத்திக வழியில் சென்று தங்களது பங்கை செவ்வனே செய்கிறார்கள்.

வயதான காலத்திலும் தீவிரமாக நாத்திகம் பேசுபவர்களை கீழ்க்கண்டவாறு வகைப்படுத்தலாம்.

1) பிழைப்புக்கும் புகழுக்கும் அது வழியாக இருக்கவேண்டும்.

2)வாழ்க்கையின் முழு விஸ்தீரனங்களையும் சந்திக்காதவராகவும் இன்ப துன்பங்களை முழுமையாக அனுபவிக்காதவராக இருக்க வேண்டும். வாழ்வியலின் நுனிப்புல் மேய்ந்தவராகத்தான் இருக்கமுடியும்

3) சமூக அக்கறையில்லாத அரை வேக்காட்டுத்தனமான அறிவுடையவர்களாக இருக்கவேண்டும்.

4) மூளை வளர்ச்சியற்றவர்களாக இருக்க வேண்டும்.

ஆத்திகம் பேசுபவர்களையும் வகைப்படுத்த முடியாது ஏனெனில் இவர்களில் 90% பேரின் வாழ்க்கை முறையாகி சமூக ஏற்புடையதாகி விட்டது ஆத்திகம் தான்

மனிதனை விலங்கிலிருந்து வேறு படுத்துவது கடவுளைப்பற்றிய கேள்வியும் அறிவும் தான். ஏனென்றால் விலங்குகள் அனைத்தும் நாத்திகவாதிகள்தான். மனிதன் கடவுளை படைத்தாக கூறுகிறவர்கள் அறிவிலிகள். கடவுளைப் படைக்கவில்லை, மாறாக அறிந்து கொண்டான் அல்லது அவனைப் பற்றிய சந்தேகம் கொண்டான், அதனால் தான் மனிதன் ஆனான்.

” முன்னர் நமதிச்சையில் பிறந்தோமில்லை
முதல் இடை கடை நம் வசத்திலில்லை.”

என்ற பாரதியின் கூற்றுக்கிணங்க வாழ்க்கை என்பது நமது கையில் இல்லை என்பது கண்கூடு
நீங்கள் ஏற்கனவே உங்களது திட்டப்படி இங்கு வந்து பிறக்கவில்லை. உங்களை நீங்கள் அறிந்து கொள்ளவே மிகக் குறைந்த பட்சமாக இருபது வருடங்கள் தேவைப்படும். எதற்கு வந்தோம், ஏன் வந்தோம்,எங்கு செல்வோம் எனத் தெரியாத நிலையில் பாதி வாழ்க்கையை கழித்துவிட்டு மீதி வாழ்க்கை எப்படி இருக்கும் என்பது தெரியாமலும் எங்கு சொல்வோம்? எப்பொழுது செல்வோம்? எப்படி செல்வோம்? என்று அறியாத நிலையில் எல்லாம் அறிந்தவர் போல் எது வேண்டுமானாலும் பேசுவது அறியாமையின் உச்ச நிலை அல்லவா?

ஆறுகோடி தமிழர்களும் ஒன்று சேர்ந்து ஈழத்தமிழர் பிரச்னைக்கு ஒப்பாரிதான் வைக்க முடிந்தது. நம்மால் ஏதும் செய்யமுடியவில்லை என்கிற போது வருகிற கண்மூடித்தனமான ஆத்திரத்திற்கு யார் பொறுப்பு? நீங்களா? நானா? அதற்குப் பெயரோ அல்லது காரணமோ கூட கடவுளாக இருக்கலாம்.

கணிதவியலில் தீர்வு காணப் பயன்படுவது X ஆகும். ஆனால் X க்கும் கணிதத்திற்கும் சம்பந்தமில்லை ஆனால் தீர்வைத் தருவது X. எப்படி என்று பார்ப்போம். கணக்கில் ஆர்வம் உள்ளவர்கள் தொடர்ந்து படியுங்கள். ஆர்வம் இல்லாதவர்களும் படியுங்கள் எளிய முறைக் கணிதம் தான்.

மூன்று பேர் சேர்ந்து மீன் பிடிக்கிறார்கள். இரவு நேரமாகி விட்டதால் ஒரு மடத்தில் களைப்பில் பிடித்த மீன்களை வைத்து விட்டு சற்று கண்ணயர்ந்தனர்.சற்று நேரத்தில் ஒருவன் எழுந்தான் இருட்டில் இருந்த மீன்களை நேர்மையாக மூன்றாகப் பிரித்தான் ஒருமீன் மிச்சமானது அதை தூக்கி எறிந்து விட்டு தனக்கு சேரவேண்டிய ஒரு பங்கை எடுத்துக் கொண்டுஅவர்கள் தூக்கத்தை கலைக்க வேண்டாம் என்று எண்ணி சென்று விட்டான். அடுத்து எழுந்தவனும் முன்னவனைப் போல் இருந்த மீன்களை நேர்மையாக மூன்றாகப் பிரித்து மிச்சமான ஒரு மீனை தூக்கி எறிந்து விட்டு தனது பங்கை எடுத்துக் கொண்டுஅவர்கள் தூக்கத்தை கலைக்க வேண்டாம் என்று எண்ணி சென்றுவிட்டான் . அதை போன்று மூன்றாமவனும் இருந்த மீன்களை நேர்மையாக மூன்றாகப் பிரித்து மிச்சமான ஒரு மீனை தூக்கி எறிந்து விட்டு தனது பங்கை எடுத்து கொண்டுஅவர்கள் தூக்கத்தை கலைக்க வேண்டாம் என்று எண்ணி சென்றுவிட்டான்.

மொத்தத்தில் அவர்கள் மூவரும் பிடித்த மீன்கள் எவ்வளவு? அதை ஒரு எளிய முறையில் கணக்கிடுவோம்

மூவரும் பிடித்த மொத்த மீன்கள் = X எனக் கொள்வோம்.

அதில் ஒரு மீனைதூக்கி எறிகிறார் = X-1

முதலாமவருக்கு கிடைத்தது, அதில் மூன்றில் ஒரு பங்கு = (X-1)/3

முதலாமவர் விட்டுச் சென்றது தனது பங்கைப் போல் 2 மடங்கு =2*(X-1)/3 = (2X-2)/3

இரண்டாமவர் அதில் ஒரு மீனைதூக்கி எறிகிறார் ={(2X-2)/3}-1 = (2X-5)/3

இரண்டாமவருக்கு கிடைத்தது, அதில் மூன்றில் ஒரு பங்கு = {(2X-5)/3}/3= (2X-5)/9

இரண்டாமவர் விட்டுச் சென்றது தனது பங்கைப் போல் 2 மடங்கு= 2{(2x-5)/9}= (4X-10)/9

மூன்றமவர் அதில் ஒரு மீனைதூக்கி எறிகிறார் = {(4X-10)/9}-1 = (4X-19)/9

மூன்றமவருக்கு கிடைத்தது, அதில் மூன்றில் ஒரு பங்கு (Y)= {(4X-19)/9}/3 = (4X-19)/27


மூன்றாமவருக்கு கிடைத்ததை "Y " எனக் கொண்டால் ஒரு சமன் பாடு கிடைக்கும்
அதாவது Y =(4X-19)/27
அதை இவ்வாறும் எழுதலாம். 4X = 19 +27Y அல்லது X= (19+27Y)/4

இங்கு இந்தச் சமன்பாட்டை பார்க்கும் போது இரண்டுவிஷயங்கள் தெரியவருகிறது,Y என்பது ஒற்றைப்படை எண் என்பதும்,(ஏனெனில் அதை 27 ஆல் பெருக்கி அதனுடன் 19ஐ கூட்டினால் அது 4ஆல் வகுபடத்தக்க இரட்டை படை எண்ணாக இருக்க வேண்டும் என்பதால்) .எண் வரிசையில் சிறிய ஒற்றைப் படை எண் ஆன 1 பிரதியிட்டால் இங்கு செல்லாது ஏனென்றால் 4 ஆல் வகுபடாது. ஆனால் அந்த வரிசையின் அடுத்த எண் 3 ஐப் பிரதியிட்டால் சரியாகிவிட்டது கணக்கின் விடை வந்து விட்டது.

முதலாமவர் எடுத்துச் சென்றது 8
இரண்டாமவர் எடுத்துச்சென்றது 5
மூன்றமவர் எடுத்துச்சென்றது 3
மூன்று பேரும் தூக்கி எறிந்தது 3
மிச்சம் உள்ளது 6
மூவரும் பிடித்த மொத்த மீன்கள் 25

சரி இப்பொழுது அடுத்த ஒற்றைப்படை எண்ணான 5 ஐ பிரதியிட்டால் என்ன? 4ஆல் வகுபடவில்லை அதற்கு அடுத்த ஒற்றைப்படை எண்ணான 7 ஐ பிரதியிட்டால் என்ன? ஆஹா! இன்னொரு விடை கிடைத்துள்ளது, 52. சரி இப்படி எத்தனை விடைகள் வரும். 3,7,11,15,...................என நான்கின் வித்தியாசத்தில் வரும் வரிசை எண்கள் அணைத்தும் விடையைக் கொடுக்கும். அதற்கும் ஒரு சமன்பாடு உருவாக்கலாம்.
Y = (3+a4) என்ற சமன் பாட்டில் a க்கு பதிலாக 1,2,3,4,5,6. ........... ............ என வரிசையாக எத்தனை எண்களை பிரதியிட்டாலும் Y க்கான மதிப்பு கிடைக்கும். இந்த மதிப்பை X= (19+27Y)/4 இதில் பிரதியிட்டால் X இன் மதிப்பாக கணக்கிலடங்கா விடைகள் வரும்!!.

இங்கு குறிப்பிட்டது போல் X இன் அனுமானத்தின் கற்பனையால் எண்ணிலடங்கா விடைகள் கிடைக்கிறது. உங்களது கற்பனையிலோ அல்லது பேப்பரிலோ இந்த X இன் அனுமானம் இல்லாவிடில் ஒரு விடைக்கே உங்களது தாவு தீர்ந்துவிடும். கணிதம் வெறுத்துவிடும். உங்களைச் சுற்றி புதிர்கள் தொக்கி நிற்கும்.
ஆகவே உங்களது தீர்வுகளுக்கு கடவுளைப் பயன் படுத்துங்கள். ஆத்திகம் மனதிற்குள் நம்பிக்கையை விதைத்து வாழ்க்கையை மகிழ்ச்சிக்குள்ளாக்குகிறது. அதிகபட்ச நேர்மையாளர்களுக்கு வழி வகுக்கிறது. நாத்திகம் மனதிற்குள் விரக்தியை உருவாக்கி வாழ்க்கையை சீரழிக்கக்கூடியது. அதிகபட்ச மனிதர்களை நேர்மை யற்றவனாக்குகிறது.
பேச வேண்டிய வயதில் நாத்திகம் பேசுங்கள். பருவம் மாறி பேசாதீர்கள் பைத்தியம் என்பார்கள். உங்கள் நாத்திகவாதத்தை இருபத்திஐந்து வயதிற்குள் மூட்டை கட்டி விடுங்கள்.ஏனென்றால் அதற்கு மேலும் பேசினால் ஒரு விஷயத்திற்கு தீர்வு கண்டு பிடிக்க முடியாத முட்டாள் எனக் கருதப் படுவீர்கள்.

நாத்திகம் என்பது A.K 47 போன்றது.ஆத்திகம் கைத்தடி போன்றது.
A.K 47 சீருடை அணிந்தவரிடம் (ராணுவத்தினரிடம்) இருக்கும் வரை மற்றவர்களுக்குப் பாதுகாப்பு. தீவிரவாதிகளிடம் (வயிறு வளர்க்கும் கூட்டத்திடம்)சிக்கினால் நாட்டுக்கும் தனிமனிதனுக்கும் ஆபத்து. A.K 47 வைத்துக் கொண்டால் தூக்கம் வராது ஏனென்றால் அசந்தால் நமக்கே எமனாகி விடும். வயதும், தோட்டாக்களும் இருக்கும் வரைதான் அது பயன் படும். வயதான காலத்தில் ஊன்றி நடக்க கூட பயன்படாது. ஆகவே தனி மனிதனுக்கு தேவையில்லாத ஒன்று. A.K 47 வைத்துக் கொள்வது சமூக விரோதச் செயல்,சமூக விரோதியாய் அடையாளம் கொள்ளப் படாதீர்கள்.

கடவுள் பற்றிய என்னுடைய வரையறை (Definition) ”அவர் வரையறைக்கு உட்படாதவர்”.